Arbol Nitrosperoa.
Trinkoa eta gogorra, baina malgua.
Mizpirondoaren zuhaitza
Mespilus germanikoa, mizpirero edo mizpirpero europarra deitzen dena, fruta-arbola bat da, mizpirpero izeneko fruitua sortzen duena. Bere latinezko izenak Germaniari erreferentzia egiten dion arren, jatorriz Asia Txikikoa eta Europako hego-ekialdekoa da, eta erromatarrek Alemaniara eraman zuten.
Mizpirondoa duela hiru mila urte inguru landatzen zen Kaspiar Itsasoan. K.a. 700. urte inguruan Greziara iritsi zen, eta ondoren Erromara, K.a. 200. urte inguruan. Erromatar Inperioan eta Erdi Aroan fruta-labore garrantzitsu bihurtu zen, batez ere hesteetako osasunarekin lotutako propietate sendagarriengatik.
Mizpirondoaren egurra oso astiro hazten da, eta horrek trinkoa eta gogorra egiten du, baina aldi berean malgua. Horrek oso berezia egiten du, zeren baso gogor gehienak ez baitira malguak izaten, eta hautsi egiten dira. Ondorioz, oso egur mota egokia da ibiltzeko makilak egiteko. Horregatik erabiltzen dugu ALBERDIn zura makilak egiteko.
Nola markatzen dugun egurra gure makilentzat
Bideo honetan ikus daiteke artisauak nola markatzen dituen zuhaitzaren adar egokienak udaberrian. Denborarekin, zuhaitzaren adarrek orbainak sortzen dituzte ebakiak sendatu ahala. Hilabete batzuk geroago, neguan, artisauak adar markatuak bilduko ditu.
Lantegian adarrak daudenean, labean berotu eta azala kentzen zaie. Egurra lehortzeko prozesua normala da inguruan. 6-10 urte. Aldi honetan, adarrak behin baino gehiagotan zuzentzen dira makil bihurtu baino lehen.
Euskal makila edo makila tradizionalaren ezaugarri nagusia zura erabiltzea da.Euskal makila edo makila tradizionalaren ezaugarri nagusia zura erabiltzea da. Ez dago beste kultura bateko makila ibiltarietan. Marka urtero egiten da, baina emaitzak aldatu egiten dira Ama Naturarekiko dugun menpekotasunagatik.
